Abdullah Özdoğanın "Olur (Şiir)" əsəri sanki bir zaman kapsulu kimidir, keçmişin xatirələrini bu günə daşıyır. Şeirin incə notları dinləyicinin şüurunda qızıl payız yarpaqları təki səssizcə fırlanır.

Abdullah Özdoğan'ın "Olur (Şiir)" yorumu, kelimelerin bir cam ustasının elindeki kum taneleri gibi şekillendiği bir eser. Şiir, dinleyenin iç dünyasında bir deniz feneri gibi yükselerek, duygusal labirentlere ışık tutuyor.

"Olur (Şiir)" by Abdullah Özdoğan offers an auditory sculpture, where the cadence of the poem is carved into a fragile soundscape. This piece acts as an anchor in a turbulent sea, grounding the listener with its reflective gravity.

Композиция "Olur (Şiir)" в исполнении Абдуллы Оздогана – это словно старинный компас, указывающий на неизведанные уголки памяти. Мелодекламация разворачивается перед слушателем